O Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: «Τούτο διδασκαλίας αρίστης το εν πάσαις ταις παραινέσεσιν εαυτόν παρέχειν τύπον».

Με άλλα λόγια: Αυτό είναι απόδειξη της αρίστης διδασκαλίας, το να παρέχει δηλαδή σε όλες τις παραινέσεις (ο διδάσκαλος) τον εαυτό του ως παράδειγμα.

Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών καθιερώθηκε το 1994 από την UNESCO για να μας υπενθυμίσει τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει ο Εκπαιδευτικός μέσα στην κοινωνία, είτε εργάζεται σε μία πλούσια πόλη της Δύσης, είτε σε μια αυτοσχέδια σχολική αίθουσα κάποιου στρατοπέδου προσφύγων. Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών δίνει την ευκαιρία να επικεντρωθεί η προσοχή του κόσμου στο σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι εκπαιδευτικοί στην οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος για όλους τους μαθητές παγκοσμίως. Σήμερα γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών. Γιορτάζουν οι άνθρωποι, οι επιστήμονες, οι επαγγελματίες που δίνουν καθημερινά την ψυχή τους στο απαιτητικό έργο της εκπαίδευσης της νέας γενιάς. Εκατομμύρια Εκπαιδευτικοί σε όλον τον κόσμο αγωνίζονται αυτή τη στιγμή, και συχνά κάτω από πάρα πολύ αντίξοες συνθήκες, να κάνουν τα σχολεία έναν φιλόξενο χώρο μάθησης και δημιουργικής δραστηριότητας, όπου όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως θα ενθαρρύνονται να αξιοποιούν στο έπακρο τις δυνατότητες και τις ικανότητές τους, μέσα σε περιβάλλον σεβασμού προς την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Ενωμένοι ας είμαστε το ελπιδοφόρο παράδειγμα συμβάλλοντας στη διάπλαση των αυριανών πολιτών, και κατά επέκταση, στην ανάπτυξη των κοινωνιών μας. Ας βάλουμε τα δυνατά μας να εφοδιάσουμε τα παιδιά μας με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον. Λέει ο Ν. Καζαντζάκης: "Ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας το μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες." Σήμερα, ζούμε στην εποχή όπου οι νέες τεχνολογίες έχουν εισβάλλει δυναμικά και πολλαπλασιαστικά στην εκπαιδευτική διαδικασία. Κανένα όμως τεχνικό μέσο και ποτέ δεν θα μπορέσει να αντικαταστήσει τον/την εκπαιδευτικό. Κανένα εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι καλύτερο από τους καθηγητές και τους δασκάλους του. Οι εκπαιδευτικοί είναι οι θεματοφύλακες της μάθησης. Μεταδίδουν γνώσεις, αξίες και δεξιότητες. Στις καλύτερες περιπτώσεις αξιοποιούν τις ελπίδες και τα ταλέντα των νέων ανθρώπων και τους βοηθούν να εξελιχθούν σε παραγωγικούς πολίτες. Ωστόσο, πολύ συχνά, το έργο των εκπαιδευτικών δεν αναγνωρίζεται, ενώ δεν λαμβάνουν τη στήριξη που τους αξίζει. Τα τελευταία χρόνια καταβάλλεται από την Πολιτεία κάθε δυνατή προσπάθεια στήριξης του Εκπαιδευτικού και του έργου του. Στο πλαίσιο αυτό κινείται και η προσπάθεια αλλαγής της δομής της Εκπαίδευσης με τη δημιουργία των ΠΕΚΕΣ, ΚΕΣΥ, ΚΕΑ, κ.λπ, που η δημιουργία τους αποσκοπεί στην καλύτερη λειτουργία της Εκπαίδευσης και κατά συνέπεια των ίδιων των Εκπαιδευτικών.

Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών μας υπενθυμίζει την ευθύνη, αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, ιδιαίτερα σε μία περίοδο παγκόσμιας οικονομικής δυσκολίας. Δεν πρέπει να αφήσουμε τους Εκπαιδευτικούς και τα παιδιά να πληρώσουν το κόστος της κρίσης. Οφείλουμε να προστατεύσουμε τα εκπαιδευτικά μας συστήματα από τις τρέχουσες οικονομικές πιέσεις και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς. Πρέπει, επίσης, να διασφαλίσουμε το γεγονός ότι οι Εκπαιδευτικοί είναι καλά προετοιμασμένοι και καλά υποστηριζόμενοι. Χωρίς καταρτισμένους εκπαιδευτικούς δεν μπορεί να υπάρξει ποιοτική εκπαίδευση. Η προϋπηρεσιακή και ενδοϋπηρεσιακή κατάρτιση είναι ζωτικής σημασίας, όπως είναι και οι καλές συνθήκες εργασίας, η ανάλογη αμοιβή και οι επαρκείς ευκαιρίες για την εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους. Οι ίδιοι οι Εκπαιδευτικοί έχουν την ευθύνη για τη δημιουργία ενός ασφαλούς και ευνοϊκού περιβάλλοντος, για την προκοπή των παιδιών. Μπορούν, επίσης, να χρησιμεύσουν ως ισχυρό μοντέλο ανεκτικότητας, πρότυπο καλού πολίτη και αλληλεγγύης στα άτομα που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, έναν ρόλο που ελπίζω ότι όλοι θα ασπαστούν. Στην Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών, αποτίω φόρο τιμής στους εκατομμύρια εκπαιδευτικούς σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι εργάζονται με πάθος για να γαλουχήσουν τους μαθητές τους και των οποίων η επιρροή είναι δυνητικά πολύ μεγάλη. Ας αναγνωρίσουμε ότι επενδύοντας στους Εκπαιδευτικούς κάνουμε μια σοφή επένδυση, στην προσπάθειά μας να οικοδομήσουμε ισχυρές οικονομίες, συνεκτική κοινωνία και ένα μέλλον αξιοπρέπειας και ίσων ευκαιριών για όλους. Απευθύνω μια σαφή έκκληση προς όλους τους παράγοντες της κοινωνίας να αναγνωρίσουν τον κρίσιμο ρόλο των Εκπαιδευτικών στη μεταμόρφωση της ζωής των απανταχού εκπαιδευομένων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Επιπλέον, μια τέτοια μέρα θα πρέπει όλοι να εστιάσουμε και να προβληματιστούμε στο δύσκολο οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο οι Εκπαιδευτικοί εργάζονται και να βρούμε τρόπους για τη βελτίωση της επαγγελματικής τους θέσης και τις συνθήκες εργασίας όλου του προσωπικού της εκπαίδευσης. Η ενίσχυση του κύρους των Εκπαιδευτικών είναι το ζητούμενο της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας. Αυτό χρειαζόμαστε τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης, όπου οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί, από τους πιο κακοπληρωμένους Δημοσίους Υπαλλήλους που ήταν, κατάντησαν να βρίσκονται στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης. Η οικονομική εξαθλίωση του Έλληνα Εκπαιδευτικού που βιώνουμε στη χώρα μας δεν θα συμβάλλει δυστυχώς καθόλου στην ανάπτυξη κανενός κύρους. Αντίθετα θα τους θέσει στο περιθώριο, τη στιγμή μάλιστα που η κοινωνία έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ τη συμβολή τους για την ανόρθωση του ηθικού ενός λαού που ζεί σε ένα κράτος χρεοκοπημένο όχι μόνο οικονομικά, αλλά και ηθικά και θεσμικά. Ας πάρει λοιπόν από τη μια η κοινωνία θέση, επαναπροσδιορίζοντας τη στάση της για το ποια είναι τα ζητούμενά της από τον Έλληνα Εκπαιδευτικό και ας προβληματιστούν από την άλλη οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί για το νέο ρόλο που τους αναθέτει η ιστορική συγκυρία. Η οικονομική κρίση εκτός από την ανεργία, τη φτώχεια και τη διεύρυνση των ανισοτήτων συνοδεύεται από μειωμένες παροχές υγείας, ανασφάλεια σίτισης, χαμηλή ποιότητα διατροφής και αυξημένη παιδική νοσηρότητα και θνητότητα. Οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί καλούνται να διαχειριστούν την ανθρωπιστική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη στην ελληνική κοινωνία και στα ελληνικά σχολεία και να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν τη συνοχή του ελληνικού λαού που τίθεται σε κίνδυνο. Η ελληνική κοινωνία οφείλει όχι μόνο να λάβει θέση αλλά και να στηρίξει την προσπάθεια των Ελλήνων Εκπαιδευτικών μήπως και καταφέρουμε να εμπνεύσουμε τη νέα γενιά σε αξίες και ιδεώδη που θα αποτελέσουν τα όπλα τους για να ζυμώσουν μια νέα υγιή κοινωνία.